Wout van Aert heeft in Koksijde de show verzorgd. Met een dominante cross en een opvallend zegegebaar. “Ik was gewoon heel gebrand om hier te winnen”, legt de Belgische kampioen uit.
Drie rondes lang duldde Van Aert het gezelschap van Mathieu van der Poel en Laurens Sweeck, daarna mepte hij zijn concurrenten knock-out. Aan de finish bolde Van der Poel binnen met een achterstand van 1:38. “Ik ben nochtans niet de allerbeste in het zand, maar de vorm is goed en in de tweede helft van de wedstrijd kan je op die manier het verschil maken.”
Naast de vorm was ook de bandenwissel van Van Aert van belang. Hij startte met zandbanden, maar koos na een tijdje voor de Typhoon, een band met meer grip. “Voor de start had het wel licht geregend, maar durfde ik wel met slicks starten. Toen het harder begon te regenen wilde ik op het gras niet te veel risico’s nemen om een licht voordeel in het zand te behouden.”
Nadat Van Aert zijn tegenstanders tijdens de wedstrijd tegen het canvas mepte, pakte hij aan de finish uit met een uppercut als zegegebaar. “Een beetje show mag wel, hé”, lachte Van Aert. “Ik zie het niet als een revanche voor Herentals. Het was al een tijdje geleden dat ik hier nog eens kon rijden en ik wilde hier gewoon heel graag winnen.
Van der Poel: ‘Last van de rug’
Mathieu van der Poel reed in de eerste ronde nog naar de leiding, maar meedoen voor de zege zat er voor de Nederlander vandaag nooit in. “Ik had last van de rug”, legt MVDP uit. “Voor de start voelden de benen goed aan, maar op een gegeven moment kon ik geen kracht meer zetten.”
“Ik heb geen idee waarom het vandaag zo opspeelde, tijdens andere wedstrijden had ik er minder last van. Nu kon ik niet afzien. Jammer dat ik de lijn niet kan doortrekken, want in de andere crossen waren we wél aan elkaar gewaagd. Hopelijk ben ik in Zonhoven beter, want ik maak me toch wel zorgen.”
Iserbyt: ‘Even paniek na kapotte schoen’
Eli Iserbyt verstevigde zijn leiderspositie in de X²O Badkamers Trofee, al sloeg in de eerste ronde de schrik hem even om het lijf. “In de tweede bocht ging de sluiting van mijn schoen stuk. Ik vreesde even voor mijn klassement, want een wissel zou me veel tijd kosten. Ik heb het uitgesteld, ook al schoot mijn voet bij het lopen er telkens uit. Ik wilde vooral bij Lars blijven. Uiteindelijk reed ik goed door het zand en kon ik toch nog een aantal seconden pakken. Een geslaagde dag.”
