Wie de erelijst van de Soudal Scheldecross bij de dames erbij haalt, ziet achter de naam van Sanne Cant al vier streepjes staan. Vier op een rij bovendien. De Lilse kan zaterdag voor een unieke vijfklapper zorgen. Haalt de wereldkampioene de topdrie, dan staat ze zelfs al voor de elfde keer op rij op het podium aan de boorden van de Schelde. Een straffe prestatie.
Cant zal het op Linkeroever echter niet cadeau krijgen. Dat bewezen de voorbije manches van de Sack Zelfbouw Ladies Trophy. Met Kim Van de Steene (Koppenbergcross), Sanne Cant (Soudal Jaarmarktcross) en Annemarie Worst (Vio Flandriencross) zagen we in drie westrijden evenveel laureates passeren.
Ook in Antwerpen belooft de cross bij de dames opnieuw een spannende strijd te worden. Het sterke deelnemersveld krijgt er immers nog een stevige uitdaagster bij: Lucinda Brand. De Nederlandse reed dit jaar nog maar zes crossen, maar stond al wel vier keer op het podium. Twee keer was ze goed voor de zege: de wereldbeker in Tabor en de Druivencross in Overijse.
SPANNENDE START
“Dat ik na mijn wegseizoen zo goed zou starten in het veld had ik niet verwacht”, geeft de renster van Team Sunweb toe. “Bang is misschien een groot woord, maar door het hoge niveau bij de vrouwen was het toch best spannend om vorige maand mijn wagonnetje aan te pikken. Ik besefte dat het er niet makkelijker op was geworden om wedstrijden te winnen. Hoe goed ga ik zijn? Is mijn programma wel voldoende uitgebalanceerd? Die vragen spookten allemaal wel door mijn hoofd.”
Marianne Vos, Annemarie Worst, Denise Betsema, Ceylin Carmen del Alvarado… De goede prestaties van haar landgenotes hebben Brand echter niet aangezet tot extra trainingen. “Die Nederlandse weelde motiveert wel. Het maakt ons alleen maar sterker. Je merkt dat het ook onze populariteit ten goede komt. In het veld krijg ik meer aandacht dan op de weg, dat zegt toch iets.”
“Die stijgende concurrentie betekent niet dat ik meer ga trainen. Eerlijk, ik hou er niet zoveel van. Ik ben trouwens met veldrijden begonnen om tijdens het tussensseizoen op de weg mijn conditie te onderhouden. Dat was leuker dan een training. Ik heb echter snel de liefde voor de sport te pakken gekregen. Als ik wat extra aandacht zou besteden aan de specifieke techniek en interval, dan moest ik ook in het veld iets kunnen betekenen.”
DROMEN VAN WERELDTITEL
Met een Nederlandse titel, twee zilveren medailles op EK’s en een bronzen plak op het laatste WK heeft Brand die doelstelling alvast verwezenlijkt. “Mijn ambities voor de rest van het seizoen? Ik kijk vooral uit naar die drukke kerstperiode en de komende wereldbekerwedstrijden. Het wordt een pittige periode.”
“Hoe ik mijn kansen op het WK inschat? Ik ken het parcours in Bogense alleen van televisie, maar normaal gezien moet ik er mijn kracht wel kwijt kunnen. In Valkenburg hing het meer af van de technische kwaliteiten in de afdaling, dan zou het WK in Denemarken me iets meer moeten liggen. Natuurlijk hoop ik ooit eens wereldkampioen te worden, maar in deze generatie sta je niet zomaar op het podium.”
