Wereldkampioene Sanne Cant zag de voorbereiding op de Krawatencross in Lille danig verstoord door ziekte, maar de Lilse wilde het feestje in haar achtertuin voor geen geld van de wereld missen.
Een kwintet – Cant, Sophie De Boer, Laura Verdonschot, Maud Kaptheijns en Ellen Van Loy – zorgde in de eerste ronde meteen voor afscheiding. Een vermoeide Van Loy moest al snel de rol lossen. Het overgebleven viertal zette hun avontuur verder.
In een race met wisselende kansen was de spanning te snijden, maar met een schuiver schakelde De Boer zich $zelf uit. De Nederlandse nam Verdonschot mee in haar val en hield ook Kaptheijns even op. Cant leek op weg naar de zege, maar Verdonschot en Kaptheijns vonden opnieuw de aansluiting.
In de sprint liet Cant zich verrassen door een sluwe Kaptheijns. De wereldkampioene hield Verdonschot in de gaten, maar Kaptheijns sprintte aan de andere kant van de weg naar de zege. De eindzege in de IJsboerke Ladies Trophy is voor Cant. Thalita De Jong – afwezig door ziekte – en Ellen Van Loy maken het podium compleet.
KAPTHEIJNS: ‘BART RIEP DAT IK DE SNELSTE WAS’
Kaptheijns moest even bekomen na haar zege. “Ik heb de hele cross alles gegeven, maar ik had niet verwacht nog terug te komen. Toen ik als derde uit het bos kwam, riep Bart (Wellens, red.) met toe dat ik de snelste was. Dat gaf vertrouwen, maar hier moet ik toch even van bekomen. Het was duidelijk dat iedereen na een lang seizoen aan het einde van zijn latijn zit.”
Ploegmate en vriendin Laura Verdonschot moest tevreden zijn met de derde plaats. Een ontgoocheling. “Ik was vandaag misschien wel de sterkste van de wedstrijd. Door de val van Sophie (De Boer, red.) verloor ik de aansluiting en moest ik opnieuw achtervolgen. In de laatste rechte lijn hield Sanne (Cant, red.) de benen stil. Maud kwam ons voorbij en de vogel was gaan vliegen.”
CANT: ‘BENEN WAREN GOED, IN HET HOOFD WAS HET MISERIE’
“In de laatste rechte lijn was ik alleen met Laura bezig”, gaf Cant toe. “Ze bleef wachten en ik vond het nog te vroeg om aan te gaan. Maud heeft goed gespeculeerd, ik wist niet dat ze zo kort zat en hield geen rekening meer met haar.”
Cant werd wel gehinderd door ziekte. “De benen waren in orde, maar van de heupen tot het hoofd was het stinkende miserie. Het was heel plezant om een eerste keer in die regenboogtrui rond te rijden, maar ik had hier heel graag gewonnen. De teleurstelling is heel groot.”
