Holeshot voor wie anders dan Mathieu van der Poel, maar Toon Aerts tekende voor het eerste sportieve entertainment aan de publiekstent door te springen op de brug. Van der Poel gooide een bommetje meteen daarna en ramde de tegenstand op een afstand van vijftien meter. Formule 1-parcours of niet: de Nederlander had op de Brechtseweg na één ronde al een ruime voorsprong.
Aerts leidde de achtervolging met Michael Vanthourenhout, Wout van Aert, Laurens Sweeck, Tim Merlier en Tom Meeusen. Trosjesvorming zoals in alle andere wedstrijden dus, behalve bij de dubbele categorie van der Poel – mannen elite. Van der Poel reed nog voor halfweg al zeventien seconden weg van de rest. Zdenek Stybar reed intussen een degelijke cross als parttime veldrijder met een dertiende plaats.
De achtervolgers keken meer en meer rond zich heen op zoek naar de twee resterende podiumplaatsen waardoor de eenzame leider verder weg stoomde naar 42 seconden. Aerts wist hoe laat het was, want van der Poel knabbelde zienderogend aan zijn voorsprong.
Aerts haalde uit met een stevige slotronde, terwijl van der Poel geen risico’s meer nam. De Rijkevorselaar sprintte de hele Brechtseweg voluit, van Aert kwam er nog over. Maar missie volbracht voor Aerts, want hij behield zijn leidersplaats in de DVV Verzekeringen Trofee. Wellicht uitstel van executie, maar toch.
