“Het is hier een heel verraderlijk parcours”, stak Aerts van wal. “Ik was goed mee van in het begin en kon bonificatieseconden nemen, wat belangrijk was voor mijn klassement.”
“Ik voelde dat ik mijn draai gevonden had op het parcours, tot ik lek reed. Toen kwam Quinten (Hermans) terug en kon ik 2 dingen doen: meteen terug druk zetten en hem in het wiel meepakken of een ronde kijken welke lijnen hij nam. Ik voelde dat ik op de schuine kanten net iets beter was en dat mijn lijnen daar heel goed waren. Daarna trok ik door in de hoop van weg te rijden en dat is gelukt”, glunderde Aerts, die in Brussel de 20e profzege uit zijn carrière boekte.
